Το έργο αφορά την πλήρη ανακαίνιση ιατρείου στην Αθήνα, όπου υπήρχε η επιθυμία να διατηρηθούν κάποια οικογενειακά ξύλινα έπιπλα. Ο σχεδιασμός βασίστηκε στην ιδέα μίας νέας λευκής συνεχόμενης επιφάνειας – επιδερμίδας, η οποία καλύπτει τις υφιστάμενες κατασκευές και υφές φτιάχνοντας μία αστραφτερή – λαμπερή επιδερμίδα παρόμοια με αυτήν του προσώπου μας μετά από μία δερματολογική θεραπεία. Τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του προσώπου που αναδεικνύονται και παραμένουν αναγνωρίσιμα παίρνουν στην αρχιτεκτονική επιδερμίδα τη μορφή του αρμού, ενός layer που αποκαλύπτεται κάτω από τη λευκή επιφάνεια συνιστώντας διάλογο με το παρελθόν, γεφυρώνοντας χρωματικά τα παλιά έπιπλα με τη νέα επιδερμίδα. Το χρώμα του αρμού ορίζει και την εταιρική ταυτότητα του ιατρείου. Τέλος ένα οριζόντιο επίπεδο – χαλί, καλύπτει το μαύρο μάρμαρο αντισταθμίζοντας τις έντονες χρωματικές αντιθέσεις και συνθέτοντάς ένα ενιαίο αρχιτεκτονικό και αισθητικό σύνολο. Ο σύνδεσμος συνδέει το παρελθόν με το παρόν – χρωματική κωδικοποίηση που μοιάζει με τα παλιά έπιπλα που επρόκειτο να επαναχρησιμοποιηθούν – χρώμα επωνυμίας. Ένα νέο χαλί ως δεύτερο οριζόντιο «δέρμα» καλύπτει το παλιό μαύρο μάρμαρο ενοποιώντας αισθητικά τον χώρο.