Το κτίριο προκύπτει μορφολογικά μέσα από μία συνεχή σπειροειδή κίνηση, «περίπατο» με αφετηρία το σημείο άφιξης του επισκέπτη στο νησί – λιμάνι, διασχίζοντας τον υπαίθρο χώρο του σπιτιού καταλήγοντας στο δεύτερο επίπεδο, το χώρο του καθιστικού από όπου απολαμβάνει κανείς τη θέα από ψηλά. Συνθετικά προτείνεται η Ζ διάταξη των όγκων διαμορφώνοντας πολλές αυλές με διαφορετική χρήση και ποικιλία στην εμπειρία κατοίκησης καθώς και στις θεάσεις του τοπίου.

Σήμερα το έργο ολοκληρώνεται μέσω της κατασκευής του υπαίθριου χώρου όπου προτείνοντα γήινα και θερμά υλικά, χρωματιστά σκίαστρα, καθώς και φυτεύσεις κατάλληλες στις κλιματικές ιδιαιτερότητες του νησιού. Το εσωτερικό του σπιτιού επαναπροσδιορίζεται χρωματικά ακολουθώντας τη σύνθεση της εξωτερικής παρέμβασης δημιουργώντας μία διαλεκτική σχέση του μέσα με το έξω.